Багш аа! надад аав байхгүй

Хэлний багш нар хүүхдийг зохион бичүүлж сургах гэж янз бүрээр хийлгэдэг. Монгол хэлний хичээлээр сурагчид өөрийгөө, ойр дотно хүмүүс, орчин тойрноо таньж, улмаар бичгээр илэрхийлэх чадвар эзэмших ёстой. Тиймээс “Би”, ” Миний ээж”,”Миний аав” гэх зэргээр сэдвийг нь өргөжүүлж , хөнгөнөөс хүндрүүлэх зарчимаар бичүүлдэг юм. Нэгэн Монгол хэлний  ахлах  ангийн багш 8-р ангийнханд “Миний аав” сэдвээр зохион бичлэг хийлгэн, хурааж авах боллоо. Хичээлдээ гайгүй нэг хүү,  дэвтэрээ цээжээрээ дарчихаад л суугаад байж. Багштай харц мөргөлдмөгц нь бодож байгаа дүр эсгэж  байсаар цаг дуусгаж дэвтрээ хураалгав. Багш орой нь зохион бичлэгүүдээ уншиж дүгнэлээ, ер нь хүүхдийн зохион бичлэг унших зугаатай, их сонин л доо. Нөгөө хүүгийн дэвтрийг багш нээсэн чинь … Юу байсан гээч… “Багш аа! Надад аав байхгүй ” гэж бичээд хураалгасан байлаа. Нээрээ, байхгүй аавын тухай юу ч бичих билээ дээ. Уг багш  бодлогогүй, гэнэн  зангаасаа болоод маргааш нь түүн рүү харахаас далдиран хүүхдүүдийн дэврийг тарааж өгсөнгүй. Харин “Хурдан морь” сэдвээр зохион бичлэг хий” гээд морины зурагаар чимэглэсэн хуудас цаас нөгөө хүүд өгөхөд тэрээр маш хөөрхөн бичээд иржээ. “Миний аав” гэдэг гарчгийг нь далдлан нөгөө хуудсаа наагаад, сайн дүн тавьжээ. Тэр хүү угаасаа нагацындаа очиж морь ундаг, моринд дуртай  хүү  байжээ. Эндээс багш хүн даасан ангийнхаа төдийгүй хичээл заадаг сурагчдаа маш нямбай судалж байж хичээл, хүмүүжлийн алив ажлаа явуулж, ямар ч үед овсгоотой, сэргэлэн, ухаалаг ханддаг байх нь юу юунаас чухал болохыг санаж байх хэрэгтэй. 

Familyandpeople.mn